- αλεξανδρινός στίχος
- Με τον όρο αυτό παρέμεινε στη γαλλική ποίηση η μορφή του δωδεκασύλλαβου στίχου, που χρησιμοποίησε ο ποιητής Αλεξάντρ Ντι Μπερνέ, ο επιλεγόμενος Παρισινός, όταν τον 12o αι. διασκεύασε σε ηρωικούς δωδεκασύλλαβους το γαλλικό μεσαιωνικό ποίημα του Λαμπέρ Λε Τορ, Αλέξανδρος ο Μέγας. Τον α.σ. χρησιμοποίησε και ο Ρονσάρ σε ορισμένα ποιήματά του. Χρησιμοποιήθηκε επίσης από τους Γάλλους κλασικούς στα έπη, στις τραγωδίες και στις κωμωδίες τους και, ανάμεικτος με άλλα μέτρα, στη σάτιρα, στη λυρική και στη διδακτική ποίηση. Στην ελληνική ποίηση, τα ελάχιστα δείγματα του μέτρου αυτού δεν ικανοποιούν αισθητικά.
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης υπήρξε ο σημαντικότερος ο νεότερος Έλληνας αλεξανδρινός ποιητής.
Ο Πιερ ντε Ρονσάρ, Γάλλος ποιητής του 16ου αι., στην προσπάθεια του να μιμηθεί τους μεγάλους Έλληνες κλασικούς, χρησιμοποίησε και τον αλεξανδρινό στίχο.
Dictionary of Greek. 2013.